بهانه گیری معمولا زمانی اتفاق می افتد که کودک با ناکامی روبرو شده یا ناتوان در ابراز احساسات خود می باشد.
روانشناسان اعتقاد دارند کودکان در 2 سالگی بیشتر از هر زمان دیگر بهانه گیر هستند معمولا ناکامی در کودکان زمانی بوجود می آید، که دیگران حرف آنها را نمی فهمند و یا در مورد انجام دادن کاری بیشتر از توانش تقلا کرده است. یکی دیگر از مسایلی که باعث می شود کودک بهانه گیر شود، وجود تعارض در اوست. مثلا یک روز غذایی را نمی خورد برایش با مهربانی غذای دیگری مهیا می کنیم ولی در روزی دیگر که از خوردن همان غذا امتناع کرد با او برخورد می کنیم، این تعارض باعث نا کامی در کودک است. مهمترین نکته در لجبازی و بهانه گیری کودکان واقف بودن به این مساله است که این رفتار کاملا زود گذر می باشد.
گام اول: به کودک اطمینان خاطر بدهیم گوش شنوایی برای شنیدن حرفهایش داریم.
گام دوم: سعی کنیم به بهانه ای فکر او را منحرف کنیم.

گام سوم: اگر با دقت رفتار کودکمان را زیر نظر بگیریم متوجته می شویم در بعضی از مان ها یا مکانها، لجبازی او بیشتر می شود، می توانیم این موقعیت ها را شناسایی کرده و در رفع آن بکوشیم.

گام چهارم: ممکن است این لجبازی به خاطر خستگی، گرسنگی یا تشنگی باشد و یا شاید او ناخوش است، به این مسایل دقت کنیم.

گام پنجم: هرگاه کودک توانست با راهنمایی و درک والدین لجبازی خود را مهار کند، بلافاصله او را تشویق کنیم تا اعتماد به نفسش بالا رود و عزت نفس در او رشد کند.

به عنوان پدر و مادری دلسوز بعضی مواقع از لجبازی ها و بهانه گیری های او را بپذریم و سعی در کنترل بیش از حد آن نداشته باشیم، نادیده گرفتن در این زمان بهترین راهکار است.

منبع: مادرانه، روانشناسی رفتار با کودک- فرشته گودرزی