بعضی از کودکان وقتی صبح از خواب بیدارمیشوند بنا می گذارند به کج خلقی، بهانه گرفتن و غر غر کردن، البته باید توجه داشت زمانی می توان به این مساله به عنوان مشکل نگریست که کودک اغلب روزها که از خواب بیدار می شود چنین حالتی داشته باشدولی اگر این رفتار هر چند وقت یکبار اتفاق می افتد نباید با آن به عنوان یک مشکل نگریست.
نکته: اگر این غر زدن ها ادامه پیدا کند ممکن است به کانون خانواده صدمه بزند و باعث بروز درگیری بین اعضای خانواده شود.
روشهای از بین بردن این رفتار:
اولین گام: روش نادیده گرفتن، این روش باعث می شود در بسیاری از موارد کودک دست از رفتار نامناسب بردارد.
دومین گام: از به کار بردن الفاظی مثل « اه بسه» « دیگه داری دونهام می کنی» « کار هر روزته » « حالم از این اخلاقت بهم میخوره» « تا کی میخوای بچه بازی در بیاری» جدا خودداری کنید.
در مقابل روش نادیده گرفتن پسندیده است که توجه خاص به رفتار های مثبت کودک داشته باشیم این مساله باعث می شود کودک متوجه شود.

رفتار های مثبت و خوب او دیده می شود، پس تشویق می شود که آن رفتار های مناسب را بیشتر و بیشتر انجام دهد.

گام چهارم: از تهدید های غیر عملی پرهیز کنیم مانند « اینکه به بابات میگم از خونه پرتت کنه بیرون»، « من دیگه مامانت نمی شم…»

زیرا زمانی که به کودک چیزی میگوییم و این صحبت کاملا غیر منطقی و غیر واقعی است و نمی توانیم که آن عمل کنیم، در نتیجه کودک نتیجه میگیرد صحبت های ما غیر عملی است و تهدیدی بیش نیست، سعی کنیم به جای اینکه کودک را مورد سرزنش قرار دهیم رفتار او مورد سئوال قرار دهیم.

گام پنجم:در انتقاد کردن سعی کنیم از کلمه ی تو استفاده نکنیم مثال: « چقدر بی تربیتی»، « بس کن دیگه » بلکه از ضمیر « من » استفاده کنیم مثال: « پسرم من این رفتار صبحگاهی را اصلا دوست ندارم. » یا « تمام انرژی که صبح دارم با این رفتار وکج خلقی از بین می رود ونمی توانم کارهایم را خوب انجام دهیم. »

گام ششم: گاهی از اوقات ممکن است حالت رویا دیدن کودک متقارن با زمان بیدار کردن او باشد در نتیجه احساس کند که او را از دیدن یک رویای شیرین محروم کرده ایم، پس بهتر است کمی ساعت بیداری کودک را تغییر دهیم، یا یکباره او را بیدار نکنیم، بلکه به فواصل 5 دقیقه ای حداقل در طی 2 مرحله بیدارش کنیم، می توایم از ساعتهایی که با همین سیستم طراحی شده است استفاده کنیم.

گام هفتم: می توانیم او را ماساژ دهیم و در بغل بفشاریم و به او بگویم در حال بیرون کردن غر غر ها از وجودش هستیم.

گام هشتم: بعضی از روزها با هماهنگی بقیه ی اعضای خانواده زمان کوتاهی را مثلا 5 دقیقه به نام ساعت غر غر نام گذاری کنیم و همه اعضای خانواده دراین زمان شروع به غر غر کرده و بحث کنیم تا سبک شویم، بعد از پایان زمان، غر غر ها را قطع کنیم.

گام نهم: به کودک بگوییم که حال او را درک می کنیم و به او این اجازه را میدهیم تا زمانی که احساس می کند حالش خوب نشده و کج خلق است در اتاقش بماند، وقتی حالش خوب شد و پیش ما آمد به او بگوییم وقتی با ما هستی به ما بیشتر خوش میگذرد.

منبع: مادرانه، روانشناسی رفتار با کودک- فرشته گودرزی