گام اول: شناسایی منشاء رفتار
مثال ممکن است کودک به علت گرسنگی، ترس از چیزی یا از فرط خوشحالی این کار رانجام می دهد و درست در اوج این احساسات است که دستور دادن ما با این مضمون «بسه دیگه وایسا» یا «بچه چرا اینقدر می دوی، سرم درد گرفت. »، کافیه می خوری زمین ». . . باعث می شود او برانگیخته تر شده و هول شده با وسایل منزل برخورد کند.
گام دوم: زمانی دستور موثر است که مقتدرانه باشد دستور مقتدرانه یعنی مهربانانه و قاطع.
گام سوم: جایگزین کردن فعالیتی دیگر
مثال:« پسرم می توانی دستمال را از آشپزخانه برای من بیاوری؟»
« دخترم دوست داری با عروسکهایت بازی کنی؟»
• نکته: باید توجه داشت که جایگزین کردن به صورت انتخاب است نه دستور به انجام کاری پس غلط است که بگوییم « برو با اسباب بازی هایت بازی کن. »
گام چهارم: آرام او را بگیرید، در آغوش بکشید و به او بگویید « عزیزم دویدن دیگه بسه دلم می خواد یه ذره اینجا بازی کنی» بعد به محل مورد نظر ببریم و سعی کنیم همراهی اش کرده و به آن فعالیت علاقمندش کنیم.
گام پنجم: هرگز از تنبیه بدنی یا تمسخر استفاده نکنیم زیرا باعث می شود فردی ترسناک و نا متعادل جلوه کنیم و یادمان باشد انجام هر کاری نیاز به حفظ آرامش، صبر وحوصله دارد.
منبع: مادرانه، روانشناسی رفتار با کودک- فرشته گودرزی
ثبت ديدگاه